شاهنامه
ابوالقاسم فردوسی ملقب به (فردوسی طوسی) در روستایی به نام” په “در نزدیکی توس که در استان خراسان رضوی امروز قرار دارد در سال ۹۳۵ متولد شده است. او همیشه در میان قهرمانان ملی و بزرگان ادبی همه دوران‌ها جایگاه خاصی دارد.
او پس از ۳۰ سال کار سخت به حماسه بزرگ خود که شاهنامه نام داشت پایان داد. فردوسی سعی کرده در این کتاب، روایت کننده اسطوره‌ها که در گذر تاریخ بوده‌اند را روایت کند، این کتاب در زبان انگلیسی به عنوان “کتاب پادشاهان” شناخته شده است.
حماسه فردوسی عمدتا مبتنی بر نسخه پیشوای پیشین است که خود مجموعه داستان‌های قدیمی ایرانی و واقعیت‌ها و قصه‌های تاریخی است. با این حال بدون شک، اثرات قوی ادبیات شفاهی نیز وجود دارد، زیرا سبک شاهنامه ویژگی‌های ادبیات نوشته و شفاهی را نشان می‌دهد.
برخی از شخصیت‌های حماسه از میراث هند و ایران هستند و در منابع قدیمی اوستا ذکر شده‌اند.
هدف از ایجاد شاهنامه
شاهنامه تاریخ ایران را بازگو می کند. از ابتدا با ایجاد جهان و معرفی هنرهای تمدن (آتش، پخت و پز، متالورژی، قانون) به آریایی‌ها و با فروپاشی عرب ایران به پایان می‌رسد. کار دقیقا زمانی نیست اما در طول زمان جنبش عمومی وجود دارد. بعضی از شخصیت‌ها صدها سال زندگی می کنند، اما اکثر اوقات زندگی طبیعی دارند. بسیاری از شاهدان هستند که می آیند و می‌روند و همچنین قهرمانان و خائنانی که هم می‌آیند و هم می‌روند. تنها تصاویر پایدار از خود ایران بزرگ و دنباله‌ای از آفتاب و غروب خورشید است که دو تا از آنها دقیقا مشابه نیستند، اما نشان از گذشت زمان است.
زمان پدر، یک تصویر مانند زحل، یادآور تراژدی مرگ و زهد است، اما بعد طلوع خورشید می‌آید و با امید یک روز جدید را به ارمغان می‌آورد. در اولین چرخه خلقت، شر خارجی است (شیطان). در چرخه دوم، ما می بینیم که آغاز تنفر خانوادگی، رفتار بد و بد بودن نفوذ در طبیعت انسانی است. دو فرزند ارشد فرزند شاه‌الارض و حسادت نسبت به برادر کوچکتر بی‌گناه خود دارند و فکر می کنند پدرش به او احترام می گذارد و بعد او را به قتل می رساند. پسر شاهزاده قاتل را سرکوب می‌کند و همه در چرخه قتل و انتقام، خون و خون بیشتر غوطه‌ور هستند.
در چرخه سوم، ما شاهد یک سری شاه‌های ناپایدارهستیم. یک داستان فاضله مانند شیخ کی کیو، همسرش سدابا، و اشتیاق و رد شدن او توسط خواهرش، سایافش وجود دارد.
در چرخه بعدی، تمام نقش آفرینان افسانه‌ای هستند و ماهیت غیرواقعی دارند.
شاهنامه فردوسی
دارای قالب شعری بوده و دارای تقریبا بیش از ۵۰،۰۰۰ بیت می‌باشد، همین امر سبب شده که یکی از بزرگ‌ترین و برجسته‌ترین سروده‌های حماسیِ جهان به شمار بیاید. اطلاعات مربوط به روابط میان شاعر و حامی عمدتا افسانه است.
در طول زندگی فردوسی سلسله سامانی توسط امپراتوری غزنویان فتح شد. پس از ۳۰ سال کار سخت او این کتاب را تمام کرد و دو یا سه سال بعد از آن، فردوسی به غزنی رفت به سوی سلطان محمود و آنجا ماند.
مطالبتون خیلی مفیده
لطف دارید بزرگوار
خیلی ممنون برای مطالب مفید و سازندتون
سپاس از اینکه مارو دنبال می کنید .